Zeynom
canımıniçi, kiraz çiçeğim özlemek neymiş asıl şimdi anlıyor insan. Yok ama
bugün öyle keyifsiz şeylerden bahsedip karartmayacağım günü. Sana babaannemin
yazısını yollamıştım ya, insanın yolculuk öğreten bir babaannesi olması ne
güzel demiştim. Çok sevmiştin o yazıyı. Şimdi bulamıyorum onu ama onun yerine
sana minik sevimli bir fotomuzu yolluyorum.
Ah bir de bir şarkı göndereyim
bari, bunları yazarken bana eşlik eden Paolo Nutini’nin Sunny Side Up
albümünden High Hopes’u yolluyorum kuzucum. Ay vazgeçtim Simple Things olsun:)