Evet, bir gün daha devrilmek üzere. Telefonla bile
olsa bugün hiç kimseyle konuşmadım. Aa
yok, bir ara ekmek almak için gittim bakkala , “ Geçen gün 1 TL kalmıştı, onu da
alır mısınız?” dedim. Yalnızlık bu muydu? Yalnızlık neydi? (!) Selvi Boylum Al
Yazmalım film repliğine benzesin istedim ya, olmadı. Sevgi neydi? Sevgi emekti, sevgi dostça
uzanan insan eliydi. Burası öyle uzak bir noktaya atılmış da, kimseler duymuyor
kimseler görmüyor yanılsamasındayım. İnsan zihni neyle mukayyet ola
ki. Pamuk ipliğine bağlı her şey. Bir saniye sonrası çıldırmak. Bir saniye
öncesi melal. Ve biz, “melali anlamayan nesle aşina değiliz”. Melal deyince gönle düşen ilk şarkı. Safiye Ayla’dan dinlemek en güzeli sanırım.
Ne kadar güzel söylemiş. Ne kadar güzel bir ah’tır bu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.