Umut etmeyi özledim, birlikte umudumuzu özledim. Seni çok özledim Zeyno'cum. Gülüşünü özledim, sesini özledim, susmanı özledim. Yolda yürüyüşünü, dışarı çıkarken çantama atıverdiğin minik çikolataları, kocaman sarılışını, geldiğimde kucağında Rıfkı'yla kapıyı açışını özledim.
Bütün iyi kitapların sonunda, bütün gündüzlerin bütün gecelerin sonunda, meltemi bizden esen soluğu bizde olan yeni bir başlangıç... Bu özlemin de sonu olsaydı, olabilseydi.
http://www.youtube.com/watch?v=xPG09Ruaat4
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.