23 Eylül 2013 Pazartesi

"Ay Işığında"



Bu şarkı birden bire çıkınca karşıma, hazırlıksız yakalandım. Önce oralı olmadım. Nasılsa geçer, çok aldırma,  dedim. Sonra elimi kolumu koyacak yer bulamadım. Çaresiz durdum. Usul usul aktı içime. Zeynom geldi aklıma, hiç çıkmayan aklımın bir yerine bir pencere daha açıp,  geldi canım Zeynom. Koca bir yalanın içinde sanki tek gerçek bu şarkıydı, tek gerçek bu ılık piyano sesiydi, tek gerçek canım Zeynom’du. Bazen oluyor işte, hiç ışık yokken bir şarkı gelip  “ay ışığında” diyor size. Bir kaç farklı ses, yorumlamış ama ilk duyduğumda bana hissettirdiklerini hissettiren başka bir yoruma daha rastlamadım. Biri hariç; onun linkini de aşağıya kopyalıyorum.


Böyle yazınca bunları bir bir. İçi kitap dolu, müzik kokan, esintili küçük bir oda düşüyor kalbime. Sonra tül perde havalanıyor. Bahar doluyor içeri, gök doluyor. 

2 yorum:

  1. nasıl da gözümden kaçmış videonun sonundaki yorumlar. "Türk senetçileri bizim mahnilari oxumasinlar. Düsmencilik etmirem amma resmen mahnilarimizin irzina kecirler" :) süpermiş.

    YanıtlaSil

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.